N-VA stelt het dossier Ter Berken ter discussie.

Omdat men in de persberichtgeving i.v.m. Ter Berken enkel gewag maakt van de beslissing van de Raad van beheer, zonder de uitslag van de stemming te vermelden, wordt de indruk gewekt dat iedereen blind het voorstel heeft aanvaard. Laten we opmerken dat er bij de stemming twee onthoudingen van de N-VA-fractie waren nadat wij fundamentele vragen hadden gesteld.

De N-VA stelde voor om hun opmerkingen op te nemen, maar voorzitter Geert Depondt vond dit niet nodig.

Wij vinden dan ook onze plicht om de bevolking via de pers te informeren over de verschillende opmerkingen die we maakten en zo een beter inzicht te verschaffen in een dossier dat voor velen als totaal onbegrijpelijk overkomt.

Laten we opmerken dat Ter Berken een woonzorgcentrum is dat door  iedereen en overal wordt gewaardeerd om zijn kwaliteit en gezonde arbeidscultuur. De families van de bewoners zullen dit volmondig beamen. Kortom: Ter Berken is een instelling voor dementerende bejaarden die als model fungeert voor andere instellingen

Context

Tot voor kort en dit gedurende  drie jaar verkondigde het bestuur dat voor WZC Ter Berken  grondige renovatiewerken zouden worden uitgevoerd om een eigentijdse infrastructuur te bieden met het nodige comfort voor de bewoners.
Na de afronding van de werken in 2018 zou het Zorgbedrijf over extra woongelegenheden beschikken in De Waterdam waardoor de totale opvangcapaciteit stijgt. 

De visie was dus tot augustus 2016 een streven naar uitbreiding. Waarom nu die plotse ommezwaai?

Ommezwaai

Renovatie van Ter Berken: wij hebben tot vervelens toe gesteld dat een renovatie van Ter Berken een nutteloze uitgave is, als niet voldaan wordt aan de nieuwste normen. Er was evenwel geen gehoor naar onze inbreng.

Vandaag prijzen we ons gelukkig dat nu ook CD&V, sp.a en Groen zich eindelijk hebben aangesloten bij onze visie.

We willen wel beklemtonen dat ons advies gratis was.  Nu werden een architect en een studiebureau aangesteld  om onze visie te onderschrijven, met een daarbij  horend honorarium van enkele  duizenden euro.

Het niet kunnen uitvoeren  van het renovatieplan is het eerste element  in de puzzel die  de voorzitter moest ontwarren om te ontsnappen  aan imagoschade  en blamage. Zoeken  naar een alternatieve oplossing  was de boodschap.  Alle  elementen die men kon aanreiken worden dan ook als “uitstekend” beschouwd.

Het uiteindelijke resultaat is een voorstel om een  investering van 2,8 miljoen euro om te toveren tot een investering van 16 miljoen tot 20 miljoen euro, met capaciteitsverlies van 24 bedden.

Schijnargumenten

Het bestuur stelt dat de wachtlijsten opgedroogd zijn. De nota vermeldt evenwel dat er nog 147 kandidaten staan op de actieve wachtlijst van de woonzorgcentra. Dit is zelfs nog meer dan de capaciteit van een volledig rustoord.

Er is dus nog geen reden tot afbouw. Immers de privésector en de vzwsector denken alleen maar aan uitbreiding omdat het beantwoordt aan een noodzaak.

Alternatieve woonvormen zoals assistentiewoningen zijn geen oplossing voor zwaar hulpbehoevenden die nu in de woonzorgcentra verblijven.

Inzetten op thuiszorg biedt geen soelaas voor chronische situaties zoals die in de woonzorgcentra. De onlangs opgerichte dienst voor thuisverpleging was niet nodig. Die werkt met stadstoelage en betekent oneerlijke concurrentie met de goed uitgebouwde privé-thuisverpleging.

De Waterdam

Een tweede element in de puzzel voor de voorzitter zit bij het Woonzorgcentrum De Waterdam.

In De Waterdam staat een afgewerkte, leegstaande verdieping (1° verdieping  hoogbouw) van 28 bedden die op korte termijn niet in exploitatie kan worden genomen omwille van een afgewezen erkenningskalender. Minister Vandeurzen besliste de geplande uitbreiding  van De Waterdam  “on hold”  te zetten.

Alternatief  scenario

Om een oplossing te bieden voor het niet uitvoeren van de werken in Ter Berken en de leegstand  in De Waterdam  wordt dan maar een nieuw scenario  naar voor geschoven. Ter Berken  wordt afgebouwd en de bedden herverdeeld over De Waterdam  voor 28 bedden en  St.- Henricus   voor 38 bedden, met als resultaat een vermindering van de totale capaciteit van 24 bedden. De modelinstelling  Ter Berken wordt opgesplitst en moet verdwijnen.

Naar de vraag of er  andere alternatieve denkpistes  werden onderzocht werd eenvoudig gesteld dat  dit de enige mogelijke  piste is…

Investeringen

In  de verantwoordingsnota staat dat er belangrijke aanpassingswerken  nodig zijn  in De  Waterdam  en in St Henricus.
Alleen wordt  er geen raming gemaakt  van beide  aanpassingswerken.  Wordt het 10 miljoen of 20 miljoen euro ?  Te financieren  zonder overheidssubsidies ?  Als men  de totale raming niet kent, hoe kan men dan de financiële weerslag  kennen voor de exploitatie van de woonzorgcentra?

Besluit

Rekening houdend met de door ons aangebrachte elementen stellen wij dat het dossier nog niet rijp is en onvolledig. N-VA heeft zich dan ook onthouden bij de stemming.

Graag zijn wij bereid om op een constructieve manier mee te helpen zoeken naar een oplossing voor de situatie waarmee de woonzorgcentra geconfronteerd worden.

Addendum

Het spreekt voor zich dat nu al vele pistes ontwikkeld worden.

Als insteek twee suggesties van N-VA die het overwegen waard zijn:

• Maak een uitbouw van  de verpleegeenheden van Ter Berken van 40 kamers  met kamers die beantwoorden aan de nieuwste  25 m²- normen
• Gebruik de 28 leegstaande  kamers  van  De Waterdam als assistentiewoningen.