Begroting 2016 : “Keaping up appearances” en Hyacinth Bucket.

Dure prestigeprojecten en brede dienstverlening. Dat moest een paar jaar geleden betaald worden met belastingsverhogingen. Het stadsbestuur heeft hierdoor bij de bevolking het imago van een slechte huisvader. 

De 3 meerderheidspartijen willen van die slechte faam af.  Ze willen het imago brengen van een streng budgettair kader.  Hun communicatie op dat gebied is dan ook overdonderend : “Goed op weg” , “financiële gezondheid” en “schuld onder controle”.  De spindoctortaal is echt niet ver weg.

Maar wat hadden we ook moeten verwachten.  Met een gewezen minister, drie parlementsleden, een gewezen kabinetschef en twee gewezen parlementaire fractiesecretarissen in het stadsbestuur, zitten veel mensen die al jaren lang werken in een sfeer waarin teksten in peptalk en spindoctortaal omgezet worden.

N-VA Roeselare is argwanend.

De 3 meerderheidspartijen concluderen van zichzelf dat de stad financieel gezond is.   Maar nergens bestaat een echte definitie van wat financieel gezond is in stadsfinanciën.

Het enige dat bestaat is een decretaal voorzien systeem dat vermijdt dat er binnen de legislatuur ontsporingen komen.  De Beleids- en beheerscyclus legt nu inderdaad op dat er :

• Elk jaar op kasbasis een positief resultaat moet zijn
• In het laatste jaar van de meerjarenplanning een positieve autofinancieringsmarge komt (= jaarlijks in staat zijn om alle uitgaven te dekken met de ontvangsten, maar ook om de aangegane leningen en intresten te kunnen terug betalen)

Maar is dit ook een effectief bewijs van financieel gezondheid?   Neen.  Zeker niet.  “Het is niet omdat u niet de laatste van de klas bent, dat u daarom onmiddellijk grote onderscheiding verdient” zo oordeelde N-VA fractieleider Brecht Vermeulen.

Meer nog :  men zou ook het financieel saldo of de financiële schuld per inwoner als indicator van financiële gezondheid kunnen gebruiken.

Eind 2013 lag de autofinancieringsmarge in het Meerjarenplan (MJP) nog op 1.676.434 euro in 2019. Nu is die gezakt naar 1.282.770 euro in 2019.

Het stadsbestuur besliste enkele weken geleden om het meerjarenplan 2014-2019 nu te verlengen naar 2021.  Dus al tot 3 jaar in de volgende legislatuur.  Waarom ?  Om het slechte nieuws van de gedaalde autofinancieringsmarge opnieuw met een “goed nieuws-boodschap” te bedekken ? Bovendien legt de meerderheid nu blijkbaar met die verlengde meerjarenbegroting nog zaken vast voor de toekomstige bestuursploeg. 

• In 2020 1.350.000 euro voor de fase 3 van de TRAX-site en 1.041.000 euro voor de renovatie van de S.A.S.K.
• In 2021 opnieuw 1.350.000 euro voor de fase 3 van de TRAX-site

Net als alle andere oppositiepartijen maakt N-VA Roeselare zich zorgen over de toename van de schulden van de stad :

De financiële schulden ten laste van het bestuur stijgen van 2015 naar 2016 met 26,5% (€ 88.240.342 naar € 111.646.373,11 ).  De meerderheid noemt dit in haar persbericht van 30 november 2015 een lichte stijging.   N-VA fractieleider Brecht Vermeulen noemde dit een hoge stijging.

Roeselare bevindt zich op een hoog schuldniveau. In 2012 was dat maar 79 miljoen !  Nu gaan we richting 113 miljoen en de prognoses tonen dat ze tot 2021 boven de 102 miljoen euro blijven.  In 2012 bedroeg de schuld per inwoner nog maar € 1342 . In 2013 steeg dit al naar € 1516.  Tegen 2019 zitten we aan € 1873. Dat zijn geen kleine stijgingen meer.  En als je dan vergelijkt met Brugge (schuld van € 845 per inwoner), Waregem (€765 per inwoner) en Ieper (€ 443 per inwoner) dan is het verschil enorm.

In Mechelen zegt men ook dat hun openbare financiën gezond zijn en dat hun schuld perfect onder controle is.   Maar in tegenstelling tot in Roeselare gaat de schuld in Mechelen afnemen vanaf 2017.

Er is 1,5 miljoen euro betaald als bijdrage in het pensioenproduct.  De pensioenproblematiek is zeer belangrijk in het financieel beleid van het stadsbestuur en die 1,5 miljoen is maar een druppel op de hete plaat.

Om de begroting in evenwicht te houden is de personeelskost de belangrijkste factor.  De stad Sint-Niklaas heeft een zware besparings- en herstructureringsoperatie achter de rug en werkt ondertussen met 70 personeelsleden minder, zonder naakte ontslagen.  Aalst vermindert jaarlijks haar personeelskost met één procent.

En Roeselare ?  Daar loopt de kostprijs voor bezoldigingen, sociale lasten en pensioenen op van 37.551.857 euro in 2014 naar 39.398.036 euro in 2016 .

Meer nog : ondertussen zijn al 41,40% van de exploitatie-uitgaven overdrachten.  Door de overheveling van bevoegdheden van de stad naar satelliet-entiteiten (zoals het Zorgbedrijf, Arhus, De Spil, De Bie, …) worden veel kosten doorgeschoven, zonder dat de controle nog op een even democratische manier gebeurt als in het stadsbestuur.

Maar het zwaarste opmerking komt nog.  De positieve autofinancieringsmarge in 2019 zal volledig afhangen van de opbrengsten van de desinvesteringen (=verkopen van stadseigendommen) in 2018-2019. 

In de eerste 3 jaren heeft het stadsbestuur nooit meer dan 800.000 euro per jaar als inkomst gehaald uit de verkoop van eigendommen. Maar in 2018 en 2019 voorziet de meerjarenbegroting dat het stadsbestuur plots verschillende stadseigendommen zal verkopen die enorm veel geld zouden moeten opbrengen. 

6.347.727 euro in 2018
en 4.870.000 euro in 2019.

Dat is behoorlijk onrealistisch ! Vastgoedinvesteerders zullen een onroerend goed van de stad enkel aankopen als ze weten dat ze met de ontwikkeling een winst kunnen maken.  Die winst of dat rendement is afhankelijk van wat ze er zullen mogen op bouwen, maar ook van de verkoopbaarheid van dat nieuwe project.  Die verkoopbaarheid hangt af van de vraag naar nieuwe woongelegenheden tegenover het aanbod van andere gelijkaardige projecten.  In Roeselare staan er al zeer veel projecten op stapel.  Sommigen verkopen goed, maar andere vrij slecht.  We mogen niet vergeten dat er ook nog enkele zeer grote verkavelingen (o.a. Gitsestraat) op komst zijn.  Met die kennis in het achterhoofd zijn de gebudgetteerde toekomstige verkoopprijzen voor sommige eigendommen wel zeer hoog gewaardeerd.

Nationale Bank : 1.040.000 euro ? (in 2016!)
Site O.L.Vrouw markt : 3.337.950 euro
CVO Kokelaerstraat : 1.100.000 euro
Zwembad : 1.925.000 euro
Prairie : 2.200.000 euro

N-VA Roeselare kan niet anders dan haar wenkbrauwen optrekken bij de begroting 2016 en de meerjarenbegroting 2016-2021.  Het heeft allemaal veel weg van de schone schijn die Hyacinth Bucket/Boucquet, “the lady of the house”, ten toon spreidt.  Om die reden heeft N-VA Roeselare deze begroting dan ook afgekeurd.