Meerjarenplanning 2020-2025 Roeselare : bemerkingen van N-VA !

Meerjarenplanning 2020-2025 Roeselare

Aanpassing MJP nr 4

Opmerkingen van N-VA op de Gemeenteraad 21/12/2021

Het stadsbestuur bezorgde de gemeenteraadsleden naar jaarlijkse gewoonte een dikke boek met het meerjarenplan en aanpassingen eraan.  Op de gemeenteraad liet N-VA fractieleider Brecht Vermeulen direct weten dat die bundel voor gemeenteraadsleden een zeer moeilijk hanteerbaar instrument blijft.  Een recente bevraging namens het Agentschap Binnenlandse Bestuur wees daar trouwens ook op. Gemeenteraadsleden krijgen dan wel een bundel met verschillende acties die passen binnen een strategische ankerpunten en actieplannen, maar in 75% van de acties staat er geen begrotingsbedrag bij vermeld.  Hierdoor is het stadsbestuur alleen transparant voor de mensen in de cockpit.  Schepen Henk Kindt (Vooruit) bevestigde de beperkingen van het huidige systeem, maar schoof de hete aardappel direct terug door naar de voormalige bevoegde ministers te wijzen. 

Brecht Vermeulen beklemtoonde dat de N-VA zich zorgen maakt over de toegenomen kosten, de toegenomen schulden, de toegenomen personeelskosten, het gemak waarmee belastinggeld wordt uitgegeven en de financiële risico’s.

In 2025, het laatste jaar van dit meerjarenplan, is de autofinancieringsmarge – zoals decretaal verplicht – positief. Maar in alle voorafgaande jaren is ze negatief. Meer nog de gecorrigeerde autofinancieringsmarge is negatief. Die gecorrigeerde autofinancieringsmarge moet het structureel evenwicht tonen zonder dat de financieringswijze een rol speelt. De Vlaamse overheid adviseert dat die positief zou zijn, maar ze legt het niet als verplichting op. Het gevolg is dat deze gecorrigeerde autofinancieringsmarge in Roeselare elk jaar negatief is, tot meer dan 2 miljoen euro in 2025.

Dat toont dat op het scherp van de snede wordt uitgegeven en dat problemen worden doorgeschoven naar de lange termijn.  Wij vinden dat dit gevaarlijk wordt.

Als economist wees Brecht Vermeulen er op hoe gevaarlijk dit wel wordt omdat de inflatie dit jaar sterk aan het oplopen is, en dat (de) volgend(e) jaren het leven nog duurder zal worden.  In Nederland zijn de prijzen van consumentengoederen en -diensten in november 5,2 % duurder dan in november 2020. De inflatie in november was de hoogste na september 1982. In België steeg de inflatie van 4,16 % naar 5,64 % in november 2021, dit is het hoogste niveau sinds juli 2008.  In de voorbije 10 jaren hebben we meer onder 1% dan boven 1,5% inflatie op jaarbasis gezeten. Maar Rabobank voorspelt voor 2022 op jaarbasis een inflatie van 3,8 procent in Nederland. Voor wat België betreft voorspelt het Federaal Planbureau een gemiddelde jaarinflatie (nationaal indexcijfer der consumptieprijzen, NICP) in 2022 van 3,8 %, tegenover 0,74% in 2020 en 1,44% in 2019.  Maar op blz 372 van het aangepaste MJP zegt het stadsbestuur dat bij de opmaak van deze aangepaste begroting gewerkt werd met een inflatie van amper 2,64%. De aanpassing die in december aan de gemeenteraad is voorgelegd is dus gebaseerd op verouderde inflatiegegevens.

De groeivoet van de zgn. 'gezondheidsindex' - die onder meer gebruikt wordt bij de berekening van de indexering van lonen, sociale uitkeringen en huurprijzen - zou volgens het Federaal Planbureau in 2022 3,7% bedragen, tegenover 0,99% in 2020 en 1,46% in 2019.

Brecht Vermeulen : “Dat gaat impact hebben op de producten en diensten die de stad zal aankopen, op de loonkost van de medewerkers, op de leeflonen, op loon- en materiaalherzieningen, op de kostprijs prijs van het nieuwe stadhuis …   En toch blijft deze meerderheid geld uitdelen aan alle vrienden en vriendinnen , zelfs als ze dat niet expliciet nodig hebben.  Zou de meerderheid die uitgaven ook doen als het over hun eigen geld zou gaan ?  Het is bekend dat politici dikwijls niet verder denken dan hun eigen legislatuur, terwijl ze eigenlijk net als anderen ook aan de volgende generaties moeten denken, aan wie ze dikwijls de kosten doorschuiven.  (…)   Wij hebben de indruk dat deze meerderheid geld uitgeeft in hoogconjunctuur en geen voorzieningen treft voor een latere laagconjunctuur.”

De N-VA maakt zich ook zorgen voor de toename van de schulden.

In de volgende 2 jaar gaat de stad voor 97 miljoen nieuwe leningen aan.  Ter vergelijking dat is iets minder dus dan de totale uitstaande financiële schuld van 1 januari 2019, die toen 102 miljoen bedroeg. In de volgende 2 jaar tijd gaan we dus evenveel schulden aangaan als wat we 3 jaar geleden op het geheel hadden uitstaan.

Het gevolg : de  uitstaande financiële schulden zullen in 2025 207 miljoen bedragen. Dat is dus meer dan het dubbele dan bij het begin van deze legislatuur. 

Schepen Henk Kindt weerlegde dit door te zeggen dat de stad verplicht is om het volledige programma op te nemen in de begroting, maar dat dit doorgaans maar voor een deel wordt uitgevoerd. De realisatiegraad bedraagt minder dan 80%.  In Oostende zou men zelfs minder dan 60% realisatiegraad hebben. Daarenboven zet schepen Kindt  de nominale schuldtoename af tegenover de (belastings- en subsidie-)inkomsten om dan te verklaren dat de schuld zelfs in relatieve termen aan het zakken is, en zelfs veel minder was dan in de jaren 1990. Voor N-VA wijst dit alleen op een noodzaak naar belastingsverlaging, terwijl deze meerderheid liever geld van de belastingsbetaler uitdeelt.

N-VA herhaalde haar bezorgdheid over de sterke stijging van het aantal ambtenaren en de daaraan verbonden personeelsuitgaven. 

Net zoals vorig jaar trouwens.  In 2017 kostte het Personeel van de stad en van het OCMW samen nog 43,1 miljoen euro. Eind 2020 zitten we al aan 53,4 miljoen en we gaan in 2025 naar 62.8 miljoen euro.  In 9 jaar betekent dit een stijging van de personeelskosten van 45%.  Net zoals vorig jaar werd als uitleg gegeven dat de personeelskost groeit omdat de stad groeit en omdat het stadsbestuur meer volk nodig had om haar bestuursakkoord uit te voeren.

Schepen Kindt bevestigde dat de stadsadministratie twee jaar geleden 27 bijkomende personeelsleden gevraagd en gekregen had om de 500 punten van het bestuursakkoord 2019-2024 te kunnen uitvoeren. Meer nog, in 2021 had de stadsadministratie er opnieuw bijkomende gevraagd, maar deze keer niet gekregen.

Brecht Vermeulen : “Meer stadspersoneel om een bestuursakkoord te kunnen uitvoeren is een politieke keuze die de onze niet is. Een politieke keuze die u maakt omdat u veel inkomsten hebt uit de belastingen, en daardoor geen druk voelt om te besparen, terwijl u wat ons betreft beter de beleidsruimte gebruikte om de belastingen te verlagen. Wij willen niet meer personeel, wij willen financiële hygiëne, wij willen een tweejaarlijks of jaarlijks kerntakendebat en wij willen een slanke maar performante overheid, geen moloch die constant met zichzelf aan het vergaderen is.”

Want ondanks dat leger ambtenaren en ingehuurde adviseurs, slaagt het stadsbestuur er dan toch niet in om de communicatie bij projecten op een brede en effectieve manier te doen, zoals bleek bij het project in de Vlasstraat.  Brecht Vermeulen : “Bij andere infrastructuurprojecten zijn er dikwijls maar 10 mensen waarvan 4 politici aanwezig op een infovergadering.  Dat zou echt beter moeten. Dat soort communicatie mag niet langer uitgaan van het middel dat gebruikt werd, maar wel van het aantal reacties dat men kreeg om te zien of de communicatie en participatie ook zinvol was.”

Dan had N-VA voor de schepenen vragen over specifieke punten. Daaruit bleek dat waterbeheersingwerken nu eenmalig € 30.000 kregen.

Voor het nieuwe Wijkcentrum in Beveren zit er wat vertraging, maar wordt de architect binnenkort aangesteld. Er komt een grote en kleine zaal, Arhus zal er een speciale uitleenpost maken en er komt ook een +13 werking.

Schepen Bart Wenes bevestigde dat de eeuwenoude hoeve Elzenhof werd afgebroken en dat er inspraakrondes zouden hebben plaatsgevonden, maar dat daar geen gebouw voor het dienstencentrum zal komen. Wat er komt en hoeveel mensen daarover een mening hebben gegeven, en hoe zij werden gecontacteerd, heeft hij nog altijd niet laten weten.

Bij de wijkenwerking had de meerderheidscoalitie twee zogenaamde ‘krachtgebieden’ geselecteerd. Alle aandacht gaat al jaren naar Krottegem en sedert 2017 ook naar het Groenpark. Voor anderen lijkt het wel alsof er maar twee wijken bestaan in Roeselare, namelijk Krottegem en het Groenpark. Kwatongen beweren dat dit gewoon een politieke deal is : de socialisten vragen al 15 jaar geld voor Krottegem en de voorzitter van het wijkcomité Groenpark was CD&V kandidaat in 2018 en wordt in januari 2022 gemeenteraadslid.

Dat de stad inspanningen doet om de arbeidsvaardigheden en economische zelfredzaamheid van nieuwkomers te versterken, wort met gejuich onthaald bij de N-VA. Liever dat dan levenslang een leefloon uit te keren en zich in de hangmat van het OCMW te nestelen. Maar N-VA had wel graag meer duidelijkheid over de € 136.293 extra kosten in 2022, en vroeg of het stadsbestuur ook meetbare resultaten heeft over het succes van haar acties? Hoeveel deelnemers starten er en hoeveel ronden er hun traject ook af ? En hoeveel stromen er door naar een vaste job in de private sector ? Schepen Wenes kon die cijfers niet geven, maar de gemeenteraadsvoorzitter bevestigde dat de gemeenteraadsleden in de volgende weken die cijfers zouden krijgen.

Het stadsbestuur voorziet nu al jaren een klein budget om de visibiliteit naar de sportsites te verhogen. N-VA vindt dat dit beter niet over een lange periode uitgesmeerd wordt en dat de stad dat beter in één keer, met één technologie en één grote aanbesteding afwerkt.

Reeds van in de vorige legislatuur vraagt N-VA de opmaak van een Trage Wegen-plan. Het lijkt er op dat de dienst mobiliteit niets op tijd kan afwerken, behalve als een speciaal aangesteld bureau of manager dat moet doen. Schepen Griet Coppé liet weten dat de inventaris een paar maand geleden is gebeurd door de vzw Trage Wegen, maar dat het stadsbestuur nu nog een beleidskader moet opmaken. Blijkbaar zijn er nog heikele punten waarover men intern moet bakkeleien. Van alle centrumsteden bengelt Roeselare aan de staart als het over de opmaak van een trage wegenplan gaat.

De N-VA wilde wel eens weten hoeveel kilometer er nu al gerealiseerd was van die 100 km fietsveilige wegen, en waar die allemaal lagen.  Schepen Coppé antwoordde dat het plan voor de fietsveilige wegen af was en dat er 116 kilometer “op plan” was voorzien. Na aandringen bleek dat er al 20 kilometer al was aangelegd. De gemeenteraadsleden zouden in de volgende weken informatie krijgen waar dat was. Benieuwd, zeker om te zien wat daar allemaal onder wordt verstaan en in hoeverre dat plan ook de meest onveilige plaatsen voor fietsers zal bevatten.

Half december werd bekend gemaakt dat - na advies met een circulatiemanager en stakeholders - de Trakelweg opnieuw zal open gaan, weliswaar enkel voor vrachtwagens en enkel eenrichtingsverkeer. De betrokken schepen kon niet verduidelijken welke impact dat zou hebben voor eventuele eigenaars van panden in het begin van de Trakelweg die niet meer met personenauto’s aan hun eigendom kunne, voor de kleine parking en op de vlotte bereikbaarheid van het Fabriekspand.

N-VA herhaalde dat het private initiatief van Roularta om een privaat maar toegankelijk bos aan te planten in de Meiboomlaan een schot in de roos was. Maar voor N-VA mocht dat niet betekenen dat de stad het tempo voor haar verplichtingen verminderde.  Dat risico bestaat want de budgetten van 2022 voor het Krommebeekbos werden naar 2023 doorgeschoven en het budget van 2021 voor het Bergmolenbos in Rumbeke werd naar de volgende 2 jaar doorgeschoven. Hapert er aan de uitrol van de stadsrandbossen? Geraken bepaalde percelen niet aangekocht?

In het oorspronkelijk meerjarenplan was voor 2025 nog €1.100.000 voorzien voor een betere rechtstreekse lozing van de Mandel en de Collievijverbeek in het Kanaal Roeselare-Ooigem, maar dat bedrag verdween bij de huidige meerjarenbegrotingsaanpassing nr. 4. Schepen Marc Vanwalleghem liet weten dat dit “gewoon” één jaar opgeschoven werd.  Dus niet meer in het huidige meerjarenplan zal voorkomen. Tja, door dergelijke zaken naar een volgende legislatuur te verschuiven, smukt men natuurlijk de autofinancieringsmarge op.

Met de stijgende energieprijzen, en de dwaze beslissing van de federale Vivaldi-regering om de kerncentrales te sluiten ten voordele van klimaatvervuilende gascentrales, wordt decentrale energieopwekking belangrijk. De tijd van een eenrichtingsmodel van energiebevoorrading is aan het verdwijnen, en lokale overheden kunnen hier mee en rol spelen. De N-VA was benieuwd naar de resultaten van de smart grids, energiecoöperatie, zonnepanelen en groepsaankopen.

Schepen Michèle Hostekint liet ook weten dat het opstarten van een Energiewijk, kadert in een gesubsidieerd project. Dat gaat niet enkel over de Energiewijk 2050 van De Mandel in het “Verzonken Kasteel” maar ook over de Sint-Jozefswijk en Krottegem.

N-VA vindt het een terechte bezorgdheid de veerkracht en weerbaarheid van mensen ter preventie van radicalisering, verslaving en geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken. Schepen Hostekint verduidelijkte dat de focus in 2021 lag op de mentale gezondheid en dat het project ‘Beresterk’ in het Lager onderwijs daar een onderdeel van was. N-VA vreest wel een beetje dat andere thema’s (namelijk radicalisering en verslaving) in de volgende jaren ook genoeg aandacht moeten krijgen.  Het is immers niet omdat corona de aandacht weg gelegd heeft van moslimexstremisme, dat dit fanatiek religieus gedrag verdwenen is. Zo vond de federale politie in september 2021 nog een zelfgemaakte bom bij een Palestijnse geradicaliseerde moslim in de Hoogleedsesteenweg in Roeselare.  De burgemeester schermde evenwel met zijn decretale geheimhoudingsplicht over de deradicaliseringsacties en vermeldde niet over hoeveel personen momenteel via het LIVC opgevolgd worden.

Brecht Vermeulen kwam ook terug op de vier infrastructuurdossiers waarover de meerderheid nog altijd geen duidelijkheid verschaft.

In de zomer van 2018 sloot het Spillebad en opende een nieuw zwembadcomplex Sportoase  Schiervelde.   Wat er met het oude Spillebad gaat gebeuren is tot op heden nog altijd onduidelijk. Een parking ? Een bouwproject ? Wordt het verkocht voor bijna 2.000.000 euro zoals in 2015 nog werd beweerd of blijft het eigendom van de stad ? Schepen Nathalie Muylle verwees enkel naar de opmaak van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan.
Welke toekomst krijgen de Expo Hallen.  Al jaren geleden werd gezegd dat de infrastructuur verouderd was, en dat er een nieuw plan moest komen met een nieuwe invulling voor de ganse site. Tijd genoeg gehad om te plannen toch?
Nu de winkelactiviteiten niet meer gesloten zijn, komt het winkelgebeuren traag maar gestaag opnieuw tot leven.  En dus ook de fileproblematiek in het centrum.  De stad ging kijken om bepaalde centrumparkings te activeren, maar weigerde wel om een ondergrondse parking onder het nieuwe stadhuis aan te leggen.  Is deze meerderheid nog altijd niet bezig met het zoeken van een parking voor mensen die via de Meensesteenweg of Rumbeeksesteenweg naar het centrum van Roeselare komen ?
Vorig jaar was nog sprake van een plan voor de Sint-Amandskerk. Het gebouw blijft er merkelijk op achteruit gaan.  Gaan we blijven een overheidsgebouw slechts een halve dag per week laten gebruiken voor een privé-activiteit als Lokaal Markt, en daar eigenlijk nauwelijks meer mee doen ? 

Voor het verkeersveiligheidsplan lijken we ons te beperkten tot 2 delen, namelijk tot een snelheidsbeperkingsplan en wegmarkeringen. Hoge snelheden kunnen inderdaad veiligheidsrisico’s verhogen. Maar snelheidsbeperkingen zijn echt niet altijd de oplossing. Meer nog : sommige fietsers die maar 10 kilometer per uur fietsen in een fietsstraat, fietsers die in tegengestelde richting van een eenrichtingsstraat rijden (al dan niet toegelaten), sommige automobilisten die met een niet-gekeurde of niet-verzekerde auto rijden, E-steps die overal door crossen, fietsers die zonder fietslicht in het donker rijden, moeilijk toegankelijke plaatsen voor veiligheidsdiensten, vrachtwagens die moeten draaien of achteruit rijden op bepaalde plaatsen, wegenwerken … dat soort zaken hebben minstens zoveel impact op verkeersveiligheid. Brecht Vermeulen : “Het lijkt me dat u ideologisch gefixeerd blijft op ‘convenient ennemies’ in plaats van op de ‘unconvenient thruth’ daarover. Of gaat u onze fractie verbazen en toch maatregelen nemen voor gevaarlijk fietsgedrag, E-steps en dergelijke. Speedpedelecs die aan meer dan 30 kilometer per uur komen gereden veroorzaken  grote risico’s op kruispunten van wegen. Dit probleem doet zich uiteraard niet voor op de goede en afgescheiden fietspaden uiten de kernen, maar wel vooral in dichtbevolkt gebied. Komen daarvoor structurele maatregelen ?”

Roeselare gaat ook het aantal auto- en fietsoplaadpunten laten toenemen.  Waar en wanneer en hoeveel dat aan de gemeenschap of aan de gebruiker zal kosten is nog onbekend.  Mensen zonder garage moeten dan laadkabels over het trottoir leggen. N-VA gemeenteraadslid Bart De Meulenaer heeft daar al vorig jaar vragen over gesteld.  Moeten we nu echt geloven dat we geen lange termijnplanning hebben rond oplaadpunten in de stad ?

De Vlaamse Regering besliste vorige week om 425.000 euro toe te kennen aan de stad voor een project in het kader van de hittebestendigheid van de stad, meerbepaald aan de Moermanparking.  Welke concrete uitrol wil de stad nu maken van dit terrein dat ze voor 2 miljoen heeft gekocht.  In maart 2021 wist schepen Henk Kindt nog te antwoorden dat de stad nog niet wist waar ze met die aankoop naar toe ging, en nu is er al een subsidieaanvraag ingediend en een subsidie toegezegd. Wij hebben alvast heel gemengde gevoelens over dit project.  Aan de ene kant zijn we blij dat er ook in de binnenstad aan ontharding en aan robuust groen wordt gedacht. Aan de anderen kant heeft de stad die grond gekocht aan duurdere prijzen dan de prijzen die projectontwikkelaars wilden geven? Als N-VA hebben wij altijd zelf gepleit voor meer kwalitatief groen (en in het bijzonder meer bomen) in het stadscentrum. Maar dan liefst op gronden waar de stad zelf eigenaar van is, of die men met een aankoopbeleid goedkoop kan verwerven.  Meer bomen in de stad, mag niet hetzelfde zijn als belastinggeld door ramen en deuren gooien.

N-VA vraagt zich ook af waarom het stadsbestuur dan wel de Moermanparking  koopt maar niet Damman Croes om daar een park in Krottegem  van te maken?  Schepen Nathalie Muylle vond dat dit al genoeg afgedekt was met de verplichting om 30% groen te voorzien in dit nieuwe project.

Gelijkaardig vroeg N-VA waarom de stad Roeselare de site van De Prairie, waarvan ze zelf eigenaar is, dan ook niet inricht als stadsbos in plaats van die grond aan een projectontwikkelaar te verkopen om er een 13 verdiepingen hoog multifunctioneel appartementsgebouw in te maken ? De openbare offerte-aanvraag hiervoor werd door het stadsbestuur in 2019 weer ingetrokken toen een procedurefout bleek. Maar schepen Nathalie Muylle kwam ook met verrassend nieuws, namelijk dat de stad die aanvankelijke plannen ook helemaal heeft opgeborgen en nadenkt aan een nieuwe groen-blauwe zone, waarbij de terreinen van Infrabel mee zouden worden betrokken. De concessie van Infrabel blijkt in 2025 ten einde te lopen.

Een paar jaar geleden werden paniekberichten gelanceerd over de luchtkwaliteit in Roeselare voornamelijk over het meetpunt van fijn stof aan de zwaaikom.  Ondertussen zijn de luchtwaarden al sterk verbeterd. De cijfers van de VMM tonen dat er maar weinig overschrijdingen meer zijn.  Milieufederaties wezen in het verleden ook al naar de MIROM en naar de intensieve landbouw in onze streken als bron van fijn stof in Roeselare.  Maar hoe staat het nu met de luchtkwaliteit in Roeselare ? Een eerder project van AIRSL met zelf in elkaar te knutselen luchtmeettoestellen gekoppeld aan een Duitse website, was een paar jaar geleden een flop. Dit jaar ging gestart worden met een nieuw project van AIRSL voor luchtmeettoestellen.

In veel steden is de kinderopvang een groot probleem. Ook in Roeselare is er een nijpend tekort aan begeleiders en onthaalouders, waardoor de opvangplaatsen steeds schaarser worden. Betrokken spelers op het werkterrein vinden dat ze met ongelijke middelen moeten opboksen tegen de grote en goed gesubsidiëerde publieke spelers, meer bepaald Kidz. Voor de monitoring is in 2022 80.000 euro voorzien. Dat is veel voor monitoring, als er geen gepaste oplossingen komen voor flexibele kinderopvang, opvang voor mensen in kansarmoede, kinderopvang bij echtscheidingen, enzovoort.  In het verleden was kinderopvang vooral iets wat ontstond door particulier initiatief.  De publieke sector heeft daar niet alleen geld in gestopt, maar op de duur ook een groot marktaandeel van overgenomen. N-VA gelooft nog steeds dat dat het vrije initiatief een belangrijke rol kan spelen, maar dan mag de beleidsaandacht niet enkel gaan naar de grootschalige publieke crèches.

N-VA wilde schepen Dirk Lievens danken voor de inspanningen die hij gedaan heeft voor erfgoed (groot en klein) en om de figuur van Albrecht Rodenbach opnieuw in de schijnwerpers te plaatsen.  N-VA vindt dat er nog initiatieven rond Rodenbach mogen komen, met een museum bijvoorbeeld.  Maar de meerjarenbegroting voorziet niets daarvoor.  Een grote uitdaging voor toekomstig schepen Mieke Vanbrussel.

Het meerjarenplan en haar aanpassing bulkt opnieuw uit van de veelheid van plannen die geformuleerd worden in het stadsbestuur.  Zoals burgemeester Kris Declercq vorig jaar toegaf, geven plannen dikwijls de illusie dat alle problemen daarmee opgelost kunnen worden.  De Sovjet-Unie en haar communistische satellietstaten hebben overduidelijk bewezen dat er meer nodig is dan plannen en planeconomie om tot succes te leiden.

Plannen die niet in een gemeenteraadsbeslissing zijn goedgekeurd, hebben geen rechtsgrond om als beleidsinstrument tegenover derden gebruikt te worden. Maar soms gaan ambtenaren in de administratie ervan uit dat een plan dat bij hen bekend is, ook bij iedereen bekend is en kan afgedwongen worden.

Eerst maatregelen uitvoeren en dan achteraf tot een zogezegd plan aan elkaar breien, vindt N-VA geen onderbouwd beleid.

Sommige plannen van de meerderheid zitten niet goed in elkaar. Als de oppositie daar op wijst, komen soms neerbuigende reacties.  Brecht Vermeulen repliceerde daarop met de woorden van de vroegere Duitse Bondspresident Richard von Weizsäcker : “Auch die Mehrheit kann sich irren” (Ook de meerderheid kan zich vergissen).

In dit debat over de begrotingsaanpassing had N-VA het ook nog eens over de onevenwichtige verhouding van de uitgaven in het stadscentrum tegenover de deelgemeenten en gehuchten. Vroeger was het Dirk Lievens en Geert Huyghe die in de CD&V meer aandacht vroegen voor Rumbeke of De Ruiter, later voor N-VA Frederik Declercq voor Oekene en Dieter Carron voor Beveren.  Maar echt luisteren naar die vragen doet de meerderheid niet. Er is in het bestuursakkoord en het meerjarenplan dan wel een apart hoofdstuk 8 over de deelgemeenten, maar de investeringen die daar naar toe gaan zijn verhoudingsgewijs zeer mager. Een nieuw voetbalplein in Oekene of een Wijkcentrum in Beveren of een gemeenschapszaal in Beitem is dan wel niet slecht, maar daar moeten ze het dan ook wel mee doen. Er zijn veel andere zaken die blijven liggen, en waarvoor er niets wordt gedaan zoals bepaalde maatregelen om verkeersveiligheid te bevorderen, groen en parking te creëren, … Maar dat is niet veel anders dan de voorgaande jaren.  Iemand zei me dat de beleidsaandacht naar de deelgemeenten eigenlijk om te lachen was. Het is inderdaad om te lachen, als het zo triestig niet was.

Voor N-VA is het jammer dat de coalitie van CD&V, Vooruit en Open VLD nog steeds liever massaal belastinggeld van de Roeselaarnaar binnen schept dan dat het jaarlijks de kerntakenoefening van 2013-2014 herhaalt. De N-VA hamerde toen al op  financiële hygiëne en blijven dit nu nog herhalen. Jaar op jaar opnieuw. De hoge belastingen op de portefeuille van de Roeselaarnaars hadden zo verlicht kunnen worden.

Brecht Vermeulen : “We weten ondertussen ook dat een overheidsadministratie bijna nooit uit eigen beweging haar werking terug laat inkrimpen. Die administraties willen zelf aan belang groeien, lanceren acties en programma’s, en laten die maar verdwijnen als er andere – grotere – in de plaats komen. Ze worden een zelfbevestigend systeem, dat zonder leiding zijn eigen richting uitgaat. Ik zie spijtig genoeg steeds meer beleidsverantwoordelijken die zich wegstoppen achter de administratie, die wel betaald worden voor hun job, maar er weinig leiderschap in steken. Zolang er veel belastinggeld binnen komt, is dat de gemakkelijkste keuze, de weg van de minste weerstand, maar ook van de minste meerwaarde voor de inwoners. Ik verwijs naar de voormalige president van de V.S.A. Ronald Reagan : “We could say the government spends money like drunken sailors, but that would be unfair to drunken sailors, because the sailors are spending their own money. ”