N-VA Roeselare wil kerntakendebat i.v.m. rampzalige Roeselaarse financies

Het stadsbestuur van Roeselare zoekt 7 miljoen euro.  Met 100 miljoen euro begrote uitgaven en 93 miljoen begrote inkomsten is er dus een tekort van 7 miljoen.

De huidige bestuursmeerderheid (CD&V, sp.a en Groen) zal ons wel wijsmaken dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend.  En dat men de uitgaven in de begroting overschat heeft in vergelijking met de werkelijke uitgaven. En dat de inkomsten ook werden onderschat.  Maar dan blijft er toch nog een gat van vele miljoenen…

Het verhogen van de belastingen is natuurlijk het gemakkelijkste recept om weer een evenwicht in de rekeningen te krijgen zonder dat men moet besparen of afbouwen aan het overheidsapparaat of de financiële steun aan bevriende sectoren of organisaties moet verminderen.  Tijdens de vorige legislatuur beloofde de CD&V al dat ze de belastingen niet zou verhogen, maar in géén tijd was de belastingverhoging een feit.   De vraag is maar hoe lang het nog zal duren voor “Elio” Martens weer zin krijgt om de belastingen te verhogen, terwijl ze al geruime tijd tot de hoogste van de regio behoren.

Wat N-VA Roeselare altijd al voorspeld heeft, wilde de Roeselaarse meerderheid van CD&V, sp.a en Groen! pas in het voorjaar van 2014 bevestigen: de toestand van de stadsfinanciën is slecht.  Men heeft gewacht op een studie van Belfius en een overleg van de VVSG om zich te kunnen verschuilen achter het feit dat heel veel steden en gemeenten aan de handrem moeten trekken.  Maar bestuurders van Roeselare moeten in de eerste plaats naar hun eigen stad kijken, en moeten niet proberen om zichzelf en de rampzalige financiële toestand goed te praten door naar anderen te wijzen.

De slechte toestand van de stadsfinanciën heeft natuurlijk één grote oorzaak: aangespoord door het ‘goede voorbeeld van innovatieve dienstverlening’ van andere steden heeft men de uitgaven in Roeselare overal veel meer laten toenemen dan de inkomsten.  Het is een feit dat voor Roeselare de personeelskosten ( + 31 %) , de werkingskosten ( + 27 %), de overdrachten naar het OCMW ( + 112 %) en naar de politie ( + 17 %) in 6 jaar tijd totaal ontspoorden.

Bovendien kan Roeselare niet meer profiteren van de economische groei en dreigen de inkomsten uit belastingen minder te zullen opbrengen dan vroeger.  En dan spreken we nog niet van de investeringsdossiers die blijven, de maatschappelijke kostprijs van de vergrijzende bevolking en  de provisies voor de toekomstige pensioenkosten.

Tijdens de verkiezingscampagne was N-VA Roeselare de enige partij die het KERNTAKENDEBAT als oplossing voor de financiële situatie naar voren schoof.  Dat was gedurfd, want dat betekent dat er gesnoeid moest worden, terwijl alle andere partijen toen alleen maar over nieuwe initiatieven en dus vooral ook nieuwe uitgaven spraken.

Het stadsbestuur van Roeselare is na de samenstelling van haar anti-N-VA-coalitie al in het najaar van 2012 gestart met een zoektocht naar mogelijkheden om geld te besparen.  Er zou een nota bestaan van 600 bladzijden, vol met cijfers. Maar het is natuurlijk aan de heersende politieke partijen om daaruit de juiste politieke keuzes te maken.  Dat hierover nog niets bekend is, wijst er op dat de 3 coalitiepartners het helemaal niet eens zijn over de beslissingen die ze moeten treffen.

Eerder gaf burgemeester Luc Martens al aan dat hij het personeelsbestand wilde afslanken.  De 560 voltijdse personeelsleden vertegenwoordigen bijna 40% van alle uitgaven; dus is het logisch dat je daar eerst naar besparingen op zoek gaat.   Zeker als je bovendien moet vaststellen hoe sterk dit personeelsbestand in de voorbije 6 jaar is aangegroeid.  Maar Luc Martens wil afslanken zonder naakte ontslagen.  Enkel bij een oppensioenstelling zal men mogelijks niet vervangen.  Met deze beperkte strategie weten wij zeker dat het stadsbestuur onmogelijk miljoenen euro’s zal kunnen besparen.

Dus moet er meer gebeuren!

Het is taboe voor de meerderheid maar het is voor N-VA Roeselare het ultieme middel: het kerntakendebat, die noodzakelijke oefening waar N-VA Roeselare nu al meer dan een jaar op hamert.

N-VA beschikt uiteraard niet over dezelfde informatiemiddelen, niet over dezelfde ondersteuning door ambtenaren, niet over organisaties die rekenmodellen maken, niet over dezelfde mogelijkheden qua tijdsbesteding als de beroepspolitici in het schepencollege, maar we beschikken wel over een flink pak gezond boerenverstand.

Daarom heeft N-VA Roeselare zelf een werkgroep van meer dan 25 personen samengesteld, die zich richt op het kerntakendebat van de stad Roeselare. Elk van hen heeft al verschillende voorstellen tot besparingen aangebracht. In totaal zijn er al meer dan 120 voorstellen binnen, die verder intern geëvalueerd worden op hun wenselijkheid, impact en hoogdringendheid.  Wij geloven immers dat we eerst moeten inventariseren welke activiteiten de stad niet meer moet doen, omdat ze immers geen prioritaire taak zijn van een stadsbestuur. Naast de besparing op werkingsmiddelen die hieruit voortvloeit, zal deze sanering ook leiden tot een selectieve inkrimping van het personeelsbestand en een besparing in de personeelskosten.

Eenzelfde oefening zal trouwens moeten gebeuren voor het OCMW, de politiezone, De Spil, vzw Het Portaal, …

Vanuit de oppositie gaat N-VA Roeselare zijn verantwoordelijkheid niet uit de weg en blijven wij niet aan de kant staan om te wachten tot de meerderheid van CD&V, spa. en Groen! haar dubieuze voorstellen formuleert en doordrukt.

Brecht Vermeulen

Fractieleider N-VA Roeselare, gemeenteraadslid

Wat zou er overigens nu nog waarheid zijn van de beweringen in dit fragment uit een interview met Luc Martens  (uit: Belfius Contact, augustus 2012) ?

Vraag :  De nieuwe beleids- en beheerscyclus van de gemeenten legt vanaf 2014 een sterke klemtoon op het meerjarenperspectief.  Hoe schat u de toekomst van de stadsfinanciën in ?

Antwoord LM : We hebben daar  op geanticipeerd.  Bij het opmaken van de begroting hebben we altijd al ver vooruit gekeken.   Op basis van de prognoses die we gemaakt hebben op het vlak van budgetten en uitgaven, kunnen we stellen dat Roeselare tot 2018 een begroting in evenwicht kan hebben – en dat zonder ‘cosmetische operaties’ zoals het gebruik van de saldi van de voorgaande jaren.   We moeten dan wel strikte normen hanteren die de groei in globo beperken tot 2 à 3 % .  Dan kunnen we een gezond evenwicht zonder pijnlijke afbouwscenario’s garanderen.