Besparingsplan van de meerderheid voldoet voor N-VA niet aan de norm van behoorlijk bestuur: loze beloftes en niet-nagekomen afspraken.

De huidige coalitie stelde vanochtend haar besparingsplan voor: hoewel er 12 naakte ontslagen vallen en hoewel de belastingsdruk verhoogt, slaagt het stadsbestuur erin dit geen kille besparingen te noemen.

N-VA was in de campagne voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012 de enige partij die steevast hamerde op het kerntakendebat om de ontsporing van de stadsuitgaven tegen te gaan.

CD&V, sp.a en Groen hebben deze morgen aan de pers hun besparingsplan voorgesteld. Een beetje vreemd als je eraan denkt dat diezelfde partijen in de weken voor 14 oktober 2012 de besparingsijver van N-VA afdeden als paniekzaaierij.  
2 citaten van Luc Martens uit die periode :

- “Ik stel bij de debatten van de jongste dagen vast dat diverse politieke partijen bij herhalingstellen dat de stad zich moet terugtrekken op zijn core business, dat er teveel personeel is en dat het personeel niet efficiënt wordt ingezet.   De hardnekkigheid waarmee men dat stelt baart mij zorgen”.  (brief “Koersvast” aan het personeel van de stad Roeselare, 10 oktober 2012)

- “Op basis van de prognoses die we gemaakt hebben op het vlak van budgetten en uitgaven, kunnen we stellen dat Roeselare tot 2018 een begroting in evenwicht kan hebben – en dat zonder ‘cosmetische operaties’ zoals het gebruik van de saldi van de voorgaande jaren.   We moeten dan wel strikte normen hanteren die de groei in globo beperken tot 2 à 3 % .  Dan kunnen we een gezond evenwicht zonder pijnlijke afbouwscenario’s garanderen”.  (Interview in Belfius Contact, augustus 2012)

De CD&V, sp.a en Groen hebben dus ook eindelijk ingezien dat men niet meer kan uitgeven dan men binnenkrijgt. Beter laat dan nooit. Opvallend trouwens dat een deel van het jargon van N-VA zijn ingang vindt (kerntakendebaat, essentie, efficiëntieverhoging, financieel gezond maken, …). De kracht van verandering schijnt dan toch minder afschrikwekkend en meer relevant dan gedacht.

Maar  daarmee is alles wel gezegd. Zelfs bij de bespreking van de begroting 2013 (gemeenteraadszitting januari 2013) werd aan N-VA verweten een bloedbad te willen aanrichten onder het personeel, als zou de N-VA wild om zich heen willen slaan met naakte ontslagen in haar besparingsdrift.   CD&V gaf de garantie dat dit met haar niet zou gebeuren. Nog geen 6 maanden breken CD&V, sp.a en Groen hun woord en worden er 12 ambtenaren ontslagen.   Woordbreuk : een déjà vu zoals 6 jaar geleden.

Maar nergens heeft N-VA vernomen hoe men gaat omgaan met het niet-vervangen van ambtenaren die op pensioen gaan, van ambtenaren die een andere professionele uitdaging aangaan, …

Het vrij initiatief wordt vrijwaard, volgens de officiële mededeling. Gezien er gekozen wordt voor het niet-vervangen van pensioengerechtige werknemers, betekent dit dat de cel economie zal verzwakken. Met een vergelijking van het WIEMU waar een equivalent van een vijftal voltijdse medewerkers is tewerk gesteld, kunnen we conclusies trekken omtrent de stimulatie van de handel in Roeselare door het huidig bestuur.

De satelieten (verzelfstandigde agentschappen, OCMW, Brandweer, RIHO, …) moeten samen 1,7 miljoen euro besparen. Maar sommigen maakten in 2012 dermate veel winst dat de besparingsinspanning voor hen vermoedelijk enkel zal te zien zijn in hun verminderd winstcijfer, maar niet zal te zien zijn in de eigen werking.  Daar kan duidelijk nog veel meer bespaard worden.

Alhoewel men op het debat van de Perskring stellig beloofde de belastingen niet te zullen verhogen, worden “ontvangsten geactualiseerd”. Men raakt inderdaad niet aan de aanvullende personenbelasting en aan de onroerende voorheffing, maar men indexeert (lees:verhoogt) de retributies die 1,4 miljoen euro moet opleveren. Mensen met gezond verstand weten dat retributies ook een vorm van belastingen zijn. En dan mag je het in duizend mooie woorden verpakken : als de Roeselaarnaar meer moet betalen aan de stadskas, dan is de belastingsdruk verhoogd.

We vernemen ook dat men eenmalige inkomsten wil genereren (en hopelijk ook structurele uitgaven wil verminderen) door de verkoop van stedelijk patrimonium dat onderbenut is. Heel vreemd is het dan ook dat het stadsbestuur renovatiewerken aan het uitvoeren is (aan de gevel en mogelijks ook aan het interieur) van de oude Nationale Bank, terwijl dit een van de grootste stadsgebouwen is die onderbenut is.

N-VA kent nog niet de volledige inhoud van het besparingsplan, maar het voldoet alleszins in deze vorm niet aan onze toets van behoorlijk bestuur. Is dit het bestuur dat de Roeselarenaar verdient?